jordienbasindeusa.reismee.nl

Dag 6 Mammoth Lakes - Las Vegas

Het verslag dit keer iets later. Zoals jullie vast begrijpen zijn we pas laat gaan slapen in 'Sin City', waar we onze ogen uit hebben gekeken.

We zijn de dag op tijd begonnen, er stond namelijk een lange autoreis op het programma. Uiteindelijk hebben we 384 mijl (618 km) gereden, wat de langste rit in onze reis is.

Op de rit hebben we verschillende uitersten meegemaakt qua omgeving en het weer. We begonnen in bebost gebied met voornamelijk nog redelijk rechte wegen en een temperatuur van zo'n 25 gr. Dit veranderde in een steeds drogere omgeving waarin het zonnetje ook steeds harder begon te schijnen.

Aangezien we nog moesten ontbijten zijn we in Mammoth Lakes eerst nog even gestopt bij een bakkerijtje met een Nederlandse naam; Schat's Bakkery. Alles was hier typisch Oud Hollands ingericht en er waren Nederlandse producten zoals stroopwafels en drop te krijgen. Op onze vraag of de bakker dan uit Nederland kwam kregen we het verwarrende antwoord dat dat niet het geval was maar ze uit Mexico kwam. Eerst maar even een grote donut gegeten met een koffie. Bas sloot aan in de rij achter een oud mannetje met dezelfde kleding aan, we twijfelden nog of Bas zo oud gekleed was of het oude mannetje zo jong. We houden het maar bij het laatste. Toen we weg wilden gaan zagen we een foto aan de muur, hierop stonden Jack en Kine Schat. Een stel uit Utrecht dat in 1957 emigreerden naar Amerika en vanaf 1962 verschillende bakkerijen begonnen zijn. De eerste in Bishop, aangezien dit iets verderop op onze route lag hebben we hier ook even gekeken. Deze zaak was enorm groot en ook nog eens helemaal vol met klanten die in lange rijen stonden te wachten. In de buurt was ook nog een Schat's Wine Cellar en zelfs een electronicazaak. Deze familie heeft hier zeker niet stilgezeten.

Iets verder op de reis kwamen we in steeds meer woestijnachtig gebied terecht. We merkten al dat het buiten de auto steeds moeilijker uit te houden was vanwege de hitte. In het zicht stonden grote rotsachtige bergen, het bleek dat we hier soms recht overheen moesten! We belandden op een soort rally-achting circuit met iedere honderd meter een scherpe bocht en constant hoogte verschillen. We hadden ons vooral verheugd op Death Valley, maar dit was ook al een van de hoogtepunten van de dag.

Vervolgens kwamen we dus aan in het nationaal park Death Valley, een dal tussen de bergen in waar (zoals de naam al doet vermoeden) niets in leven kan blijven behalve de meeste toeristen. De thermometer gaf hier 117 graden aan, gelukkig was dit nog in Fahrenheit dus in Celsius ruim 47. Het stond hier vol met waarschuwingsborden niet zomaar een wandeling te gaan maken, iets wat ons ook al niet verstandig leek. Ondanks dat dit voor onze sportieve lichamen uiteraard geen probleem had geweest. We reden naar het laagste punt van Amerika, Badwater, gelegen op 85,5m onder de zeespiegel. Dit punt is ontstaan uit een bron, waardoor het nu een grote zoutvlakte is. De naam is ontstaan uit de Engelse term bad (slecht) water, niet dat je hier lekker in een bad kunt zwemmen ofzo dus. We gingen net als Bassie en Adriaan nog even op de foto bij dit bord en vervolgden onze reis naar Las Vegas.

Onderweg kregen we ineens een aantal regendruppels op de ruit, midden in Death Valley! Iets wat volgens Wikipedia onmogelijk was. Alsof het nog niet genoeg was kwamen we iets verder midden in een zandstorm terecht. Het zich was hier maar enkele meters, maar wonderbaarlijk genoeg hebben we de rit zonder schade kunnen voltooien.

Eindelijk kwamen we aan in Las Vegas; een stad midden in de woestijn waar het ene hotel nog belachelijker is danhet andere. Wij hadden gereserveerd in het Excalibur Hotel, geheel in stijl van King Arthur en zijn zwaard. Het is een enorm hotel (bij de opening in 1990 het grootste hotel van de wereld) met 4008 kamers en plaats voor een heel dorp aan bezoekers. Net zoals vrijwel ieder hotel op 'The Strip' is er een groot casino, heel veel restaurants, en groot zwembad en verschillende cafés. We hebben ons deze avond goed vermaakt in ons eigen hotel, waarbij niets te gek is. Ook hebben we maar gelijk een rondje gedaan over 'The Strip' waar je je ogen uitkijkt. Omdat we morgen nog een dag hebben hebben we besloten in ieder geval even langs de oude 'Downtown Strip' te gaan in Fremont Street. Het dak is hier bedekt met een groot scherm waarop optredens worden afgespeeld. Daarnaast waren er meerdere live-bands aan het spelen. We hebben ons hier goed kunnen vermaken. Om een uur of 4 's nachts zijn we richting ons hotel gegaan, gelukkig hebben we nog een dag te goed in Sin City.

Reacties

Reacties

Aelyn

Hallo ome Bas en Jordi! Wat hebben jullie het naar jullie zin zeg! Kan ook bijna niet anders met zo'n gave reis! Ik vind het leuk om met mama mee te kijken naar jullie foto's. Ze leest ook voor wat jullie allemaal meemaken. Nou veel plezier nog en geniet ervan. Groetjes van papa en mama en kusjes van mij ?

Yvonne en Ad

Hoi Jordienbasindeusa! Wat er allemaal kan gebeuren in een trip van 384 mijl. Kun je van te voren niet bedenken. Leuke foto's erbij. Net prentbriefkaarten. (Bas die zijn oudere spiegelbeeld tegenkomt.)
Voor NL begrippen is alles daar hugh en overdone. Je zult 's morgens de bedden in het hotel moeten opmaken. Pffff. Geniet van jullie reis, wij genieten van de verslagen en de foto's en video.
grtz.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!