Even lekker uitslapen, daar waren we wel aan toe na een heftig nachtje Vegas! Toen we de volgende ochtend (middag) wakker werden, besloten we toch maar iets nuttigs te doen met de rest van onze dag: en bezochten we de Hoover Dam!

Snel klommen we in onze Jeep en met de airco vol aan (het was weer boven de 100 graden buiten), reden we binnen een uurtje naar de stuwdam. Voordat we de dam zelf zagen, hadden we uitzicht over het grootste effect van de dam: het stuwmeer, genaamd Lake Mead.

Toen we de auto hadden geparkeerd, liepen we over de Hoover Dam en waren we behoorlijk onder de indruk van het gevaarte. Aan de ene kant het stuwmeer, aan de andere kant een steile damwand met een behoorlijk aantal meters lager gelegen water. Dit alles om de miljarden lampjes van Las Vegas elke nacht te laten branden.

Het stuwmeer is meteen ook de grens tussen Nevada en Arizona. Dus wel konden alvast een bezoek aan die derde staat afvinken. Op de dam was het erg heet, dus wilden we ons bezoek niet langer dan noodzakelijk laten duren. We hadden daar behoorlijk wat vocht verloren en besloten dit aan te vullen bij het zwembad van ons hotel.

Een cocktail van een liter later was dit ook weer opgelost. Mee dat de zon achter de hotels op de Strip verdween, gingen ook de lifeguards bij het zwembad er vandoor. Voor onze eigen veiligheid besloten we daarom ook maar het zwembad te verlaten en de stad verder te verkennen.

Rondom The Bellagio ligt een aanzienlijke vijver, waar elk kwartier een fonteinenshow wordt gegeven. Deze wilden we graag zien, maar hij maakte op ons minder indruk dan die van de Efteling. Verder waren we wel onder de indruk van de pracht en praal van onder andere Caesars Palace en The Venetian. Maar elke keer bleek achter de façade en de belachelijk kitscherige lobby telkens eenzelfde casino schuil te gaan. Daarom gingen we weer naar Fremont Street waar we lekker voorbijvliegende mensen konden kijken. Een stukje echt in het fake Vegas.